Σε αυτήν την παράγραφο θα θεωρήσουμε και πάλι το πρόβλημα δύο σημειών (4.1) αλλά με ομογενείς συνοριακές συνθήκες Neumann, δηλαδή
(4.37) |
Για να διασφαλίσουμε τη μοναδικότητα της λύσης του συγκεκριμένου προβλήματος θα υποθέσουμε ότι . Συμβολίζουμε τώρα με τον υπόχωρο του ,
(4.38) |
οι οποίες σε αντίθεση με τον στην (4.4), δεν μηδενίζονται αναγκαστικά στα άκρα του . Η ανάλογη με την (4.20) μεταβολική μορφή του προβλήματος (4.37), είναι
(4.39) |
Στη συνέχεια θεωρούμε και πάλι έναν διαμερισμό του , και συμβολίζουμε με τον χώρο των συνεχών κατά τμήματα γραμμικών συναρτήσεων,
όπου . Μια βάση του αποτελείται από τις συναρτήσεις , όπου οι συναρτήσεις , , είναι αυτές που ορίστηκαν στη σχέση (4.15) και οι , ορίζονται ως
Επομένως, . Θεωρούμε τώρα το ακόλουθο πρόβλημα: Ζητείται , τέτοια ώστε
(4.40) |
Παρόμοια, όπως και στην προηγούμενη παράγραφο, μπορούμε να γράψουμε το (4.40) ισοδύναμα ως ένα γραμμικό σύστημα,
όπου ο είναι ένας συμμετρικός, θετικά ορισμένος, τριδιαγώνιος πίνακας, με στοιχεία , , και , όπου .
Για τη λύση του (4.40) μπορούμε να δείξουμε το ακόλουθο θεώρημα, βλ. π.χ. (Ακρίβης και Δουγαλής, (2013), Ακρίβης και Δουγαλής, (2005)).