Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιήσουμε την άμεση μέθοδο του Euler για τη διακριτοποίηση ως προς τον χρόνο της (6.4). Θέτουμε και πάλι και , , μια διαμέριση του .
Θεωρούμε λοιπόν τις προσεγγίσεις , , τέτοιες ώστε
(6.38) |
όπου μια προσέγγιση της . Η (6.38) γράφεται τώρα ως
(6.39) |
Με όμοιο τρόπο όπως και προηγουμένως η (6.39) είναι ισοδύναμη με ένα γραμμικό σύστημα της μορφής
όπου και είναι οι πίνακες της (6.6) και διανύσματα με συνιστώσες , . Επειδή ο πίνακας είναι αντιστέψιμος, έχουμε
(6.40) |
Συνεπώς, επειδή γνωρίζουμε το διάνυσμα , χρησιμοποιώντας την (6.40), μπορούμε να προσδιορίσουμε αναδρομικά τα και κατ’επέκταση την προσέγγιση της .
Σε αυτό το σημείο και για να δείξουμε την ευστάθεια της μεθόδου (6.38), θα χρειαστεί να υποθέσουμε την ακόλουθη σχέση την οποία πρέπει να πληρούν οι συναρτήσεις του χώρου . Υποθέτουμε λοιπόν ότι υπάρχει σταθερά ανεξάρτητη του , τέτοια ώστε
(6.41) |
Η ανισότητα (6.41) καλείται αντίστροφη ανισότητα. Στην περίπτωση που είναι οι συνεχείς κατά τμήματα γραμμικές συναρτήσεις σε έναν ομοιόμορφο διαμερισμό, τότε ικανοποιείται η (6.41), βλ. Άσκηση 6.3.
Στη συνέχεια, θα δείξουμε την ευστάθεια της μεθόδου (6.38).
Επιλέγουμε στην (6.38), οπότε
(6.43) |
Επίσης, εύκολα μπορούμε να δούμε ότι
Επομένως, η (6.43) γίνεται
(6.44) |
Επίσης, αν επιλέξουμε στην (6.38), έχουμε
(6.45) |
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας την ανισότητα Cauchy–Schwarz και την (6.41), η (6.45) δίνει
Επομένως, λαμβάνουμε
(6.46) |
Αν χρησιμοποιήσουμε τώρα την (6.46) στην (6.44), παίρνουμε
(6.47) |
Συνεπώς, λόγω της υπόθεσης η (6.47) δίνει τη ζητούμενη σχέση (6.42). ∎
Γράφουμε και πάλι με και . Όπως και προηγουμένως, λόγω της (6.25), αρκεί να εκτιμήσουμε την . Μπορούμε να δούμε ότι το ικανοποιεί την ακόλουθη σχέση
(6.49) |
όπου και
Παρόμοια, όπως και στο Θεώρημα 6.4, έχουμε
Από την (6.27) έχουμε ότι . Επίσης, λόγω του αναπτύγματος Taylor, παίρνουμε
Συνεπώς, λαμβάνουμε
(6.50) |
Άρα, συνδυάζοντας τις (6.27) και (6.50), έχουμε
(6.51) |
Στη συνέχεια, θα ακολουθήσουμε τα βήματα της απόδειξης του Θεωρήματος 6.7. Επομένως, επιλέγουμε στην (6.49) και λαμβάνουμε
(6.52) |
Επειδή
η (6.52) γίνεται
(6.53) |
Στη συνέχεια, επιλέγοντας στην (6.49), έχουμε
(6.54) |
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας την ανισότητα Cauchy–Schwarz και την (6.41), η (6.54) δίνει
Επομένως, λαμβάνουμε
Στη συνέχεια, υψώνοντας στο τετράγωνο και τα δύο μέλη της προηγούμενης ανισότητας παίρνουμε
(6.55) |
Χρησιμοποιώντας τώρα την (6.55) στην (6.53) παίρνουμε
Στη συνέχεια, λόγω της υπόθεσης , παίρνουμε
(6.56) |
Εύκολα μπορούμε να δούμε ότι για κάθε ισχύει η ανισότητα με . Έτσι, επειδή , υπάρχουν σταθερές και , τέτοιες ώστε από την (6.56) έχουμε
(6.57) |
Αν θέσουμε , από την (6.57) προκύπτει τώρα
Συνεπώς, λόγω της (6.51) έχουμε
Επομένως, λόγω της (6.25) και του γεγονότος ότι , έχουμε ότι ισχύει η επιθυμητή σχέση (6.48). ∎