Οι αλυσίδες κύκλων του Steiner είναι ακολουθίες κύκλων {a0, a1, ...} κάθε ένας από τους οποίους εφάπτεται στον προηγούμενο και όλοι εφάπτονται δύο κύκλων {c1, c2}.
Εδώ εξετάζω το πρόβλημα κατασκευής όλης της ακολουθίας, δοθέντος του πρώτου κύκλου a0 και των δύο κύκλων {c1, c2}.
Μιά πρώτη λύση είναι να θεωρήσουμε την δέσμη κύκλων (I) παραγόμενη από το ζεύγος (c1, c2), καθώς και την ορθογώνια αυτής δέσμη (II). Κατόπιν να βρούμε τους κύκλους {d, d' ...} της δέσμης (II) που εφάπτονται του a0 και να αντιστρέψουμε τον a0 ως προς αυτούς τους κύκλους. Η κατασκευή τέτοιων κύκλων {d, d', ...} γίνεται στο αρχείο Εφαπτόμενο μέλος . Εφαρμόζοντας κατ' επανάληψη αυτήν την μέθοδο κατασκευάζει κανείς αυθαίρετο πλήθος κύκλων {a1, a2, ...} της αλυσίδας.
Από την διαδικασία κατασκευής βλέπουμε ότι τα σημεία επαφής των κύκλων της αλυσίδας περιέχονται σε κύκλο f κέντρου O, που είναι το ριζικό κέντρο κάθε τριάδας κύκλων (a, b, c), όπου a, b είναι μέλη της δέσμης (I) και ο c είναι κύκλος της αλυσίδας.
Υπάρχει και απλούστερος τρόπος κατασκευής της αλυσίδας, που εξετάζεται στο Αλυσίδες του Steiner (III) .