Οι αλυσίδες κύκλων του Steiner είναι ακολουθίες κύκλων {a0, a1, ...} κάθε ένας από τους οποίους εφάπτεται στον προηγούμενο και όλοι εφάπτονται δύο κύκλων {c1, c2}.
Στο Αλυσίδες του Steiner (II) εξέτασα μιά μέθοδο κατασκευής της ακολουθίας βασισμένη σε αντιστροφές ως προς κύκλους ορθογώνιους στους {c1, c2}.
Εδώ εξετάζω μιάν άλλη μέθοδο βασισμένη σε μιά και μοναδική αντιστροφή που απεικονίζει τους δύο κύκλους {c1, c2} σε δύο τεμνόμενες ευθείες {e1, e2} αντίστοιχα.
Γιά την κατασκευή της ακολουθίας, όρισε πρώτα την αντιστροφή F ως προς τον κύκλο c(B,|BA|).
Κατόπιν εφάρμοσε αυτήν την αντιστροφή στους δύο κύκλους {c1, c2} γιά να προκύψουν αντίστοιχα οι ευθείες {e1, e2} correspondingly.
O κύκλος a0 απεικονίζεται μέσω της F σε κύκλο b0 εφαπτόμενο των δύο ευθειών.
Όρισε κατόπιν την ομοιοθεσία H κέντρου A και λόγου (1-s)/(1+s), όπου s=sin(w/2) και w είναι η γωνία των {e1, e2}. Η ομοιοθεσία αυτή απεικονίζει τον κύκλο b0 σε κύκλο b1 εφαπτόμενο των δύο ευθειών και του ιδίου του b0.
Εφαρμόζοντας κατ' επανάληψη την ομοιοθεσία H παίρνουμε την ακολουθία κύκλων {b0, b1, b2, ...}, καθένας από τους οποίους εφάπτεται των ευθειών {e1, e2} καθώς και του προηγουμένου του. Εφαρμόζοντας κατόπιν την F σε αυτήν την ακολουθία κύκλων παίρνουμε την αλυσίδα την εγγεγραμμένη στους {c1, c2}.
Ένα παρόμοιο επιχείρημα χρησιμοποιείται στο Αλυσίδες του Steiner γιά την απόδειξη του θεωρήματος του Steiner γιά πεπερασμένες αλυσίδες περιεχόμενες μεταξύ δύο κύκλων.