Εάν F παριστά την ομοιότητα με κέντρο Α, γωνία (ΒΑΓ) και λόγο ΑΒ/ΑΓ, εάν G παριστά την ομοιότητα με κέντρο Β, γωνία (ΓΒΑ) και λόγο ΒΓ/ΒΑ και αν S παριστά την ομοιότητα με κέντρο Γ, γωνία (ΑΓΒ) και λόγο ΓΑ/ΓΒ, τότε η σύνθεση Τ = S*R = S*G*F θα συμπίπτει με την συμμετρία ως προς το Β.
Η αρχή του θέματος περιέχεται στο έγγραφο: Απολλωνίου κύκλου ιδιότητα .
Δίδεται τρίγωνο ΑΒΓ, ο Απολλώνιος κύκλος του k(ΕΓ) (τόπος των σημείων Γ' για τα οποία Γ'Α/Γ'Β = ΓΑ/ΓΒ), ο περιγεγραμμένος του (ΔΑ) και ο κύκλος (HA) ο διερχόμενος δια των ΔΑΒ.
[1] Τα σημεία Γ, Ι και Θ (Θ αντιδιαμετρικό του Δ ως προς Η) είναι επ' ευθείας που είναι η συμμετροδιάμεσος του τριγώνου διά του Α.
[2] Το σημείο Κ, τομή των ΕΔ και ΓΙ ορίζει τα τρίγωνα, σ = (ΚΑΙ) και ρ = (ΚΙΒ), όμοια προς το αρχικό τ = (ΓΑΒ).
Από τον ορισμό της F προκύπτει F(I) = K και από τον ορισμό της G: G(Κ) = Ι. Άρα η σύνθεση των δύο ομοιοτήτων R = G*F αφήνει το σημείο Ι σταθερό. Ισχύει επίσης F(B) = Γ και G(Γ) = Α. Άρα R(B) = A. Συνεπώς η R είναι η ομοιότητα με κέντρο το Ι, γωνία (ΒΙΑ) = (ΒΑΓ)+(ΑΒΓ) και λόγο ΙΒ/ΙΑ = ΓΒ/ΓΑ.
Από τον ορισμό της S προκύπτει S(A) = B. Συνεπώς η σύνθεση Τ = S*R = S*G*F, θα έχει T(B) = S(R(B)) = B σταθερό. Συνεπώς θα συμπίπτει με μιά ομοιότητα με κέντρο το Β, γωνία π και λόγο το γινόμενο των λόγων των R και S. Το γινόμενο αυτό είναι 1, άρα η Τ θα συμπίπτει με την συμμετρία ως προς το Β.